ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΤΗΣΙΑΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΠΣΕ

Προς: Ομοσπονδίες-Αδελφότητες -Συλλόγους
μέλη της Π.Σ.Ε.
Υπόψη Προέδρου
(Για ενημέρωση των αντιπροσώπων στην Π.Σ.Ε.)

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος, καλεί σε Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση όλους τους αντιπροσώπους των Σωματείων - μελών της, την
Κυριακή 11 Μαρτίου 2012 και ώρα 9π.μ,
στο Πνευματικό Κέντρο Ηπειρωτών (Κλεισθένους 15, 7ος όροφος, Αθήνα) .

ΘΕΜΑΤΑ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ
1.Έκθεση πεπραγμένων του Δ.Σ.
2. Οικονομικός απολογισμός
3. Έκθεση Ελεγκτικής Επιτροπής
4. Έγκριση πεπραγμένων

Στη Γ.Σ. συμμετέχουν τα ταμειακά εντάξει μέλη με τους νόμιμους αντιπροσώπους. Παρακαλούνται τα διοικητικά συμβούλια να τακτοποιήσουν εγκαίρως τις εκκρεμότητές τους - άρθρο 11, παρ. 3,4,5 - και να ενημερώσουν τους αντιπροσώπους τους να πάρουν μέρος στη συνέλευση.
Σε περίπτωση μη απαρτίας η Γενική Συνέλευση θα επαναληφθεί την επόμενη Κυριακή 18 Μαρτίου την ίδια ώρα, στον ίδιο χώρο και με τα ίδια θέματα.


Με πατριωτικούς χαιρετισμούς
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Γιώργος Δ. Οικονόμου Ιπποκράτης Μιχ. Κατσένης

Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΞΗ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ «Ο ΠΥΡΡΟΣ»

Η παράδοση δεν είναι μνήμη μιας ημέρας το χρόνο, με μια χοροεσπερίδα, ή κοπή μιας πίττας, αλλά καθημερινή συνήθεια. Ειδικά η Ένωση Ηπειρωτών Περιστερίου «Ο Πύρρος», έχει κάνει τη σύνδεση με τις ρίζες της, καθημερινή πράξη.
Έτσι, η αίθουσα, που στεγάζεται η Ένωση και είναι ευγενική παραχώρηση του μέλους του Δ.Σ. και συνεχιστή της φιλοπατρίας των Ηπειρωτών ευεργετών κ. Δημ. Τασούλα, στην οδό Νέδοντος 11, η Ηπειρώτικη επαφή με την πατρίδα διατηρείται αειθαλής.


Συχνά- πυκνά οι Περιστεριώτες Ηπειρώτες, με την ευκαιρία της λειτουργίας των χορευτικών τμημάτων, συγκεντρώνονται, συνεισφέρουν σπιτικά φαγητά και ποτά και γλεντάνε, χορεύουν και τραγουδάνε με παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια, αντιστεκόμενοι στην πολλαπλή κρίση των αξιών, αλλά και την κοινωνική και οικονομική.

Στη φωτογραφία μας που είναι λίγες μέρες πριν την φυγή τους από την τσιμεντούπολη προς τις γενέτειρές τους λόγω των Γιορτών, τα μέλη του χορευτικού συγκροτήματος της ηλικίας των «...άντα», γλέντησαν παραδοσιακά με τοπικές σπεσιαλιτέ και δημοτικά τραγούδια βασικά της Ηπείρου, αλλά και άλλων περιοχών της Ελλάδας. Ο λόγος είναι ότι το οικογενειακό κλίμα, η παράδοση και η γνήσια γεύση, μαγνητίζει και το... έτερο μισό των Ηπειρώτικων οικογενειών, που δίνουν «παρών» και απολαμβάνουν ζεστή φιλοξενία, κέφι και αυθεντική ψυχαγωγία.

Δ.Λ.- ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

Η Ένωση Ηπειρωτών Περιστερίου γιόρτασε την Απελευθέρωση των Ιωαννίνων

Η Ένωση Ηπειρωτών Περιστερίου γιόρτασε την Κυριακή 19 Φεβ 2012 την επέτειο της Απελευθέρωσης της Ηπείρου με δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελίστριας Περιστερίου ,χοροστατούντος του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Περιστερίου κ.κ. Χρυσόστομου

Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε η φιλόλογος κα Λαμπρινή Παπακίτσου-Τριανταφύλλου , μέλος της Ένωσης Ηπειρωτών Περιστερίου σ΄έναν μεστό, πατριωτικό και γεμάτο συγκίνηση λόγο:

«Κυρίες και Κύριοι,

Φέτος συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη νικηφόρα εθνική εξόρμηση των Ελλήνων κατά την περίοδο 1912-13 ! Η μικρή τότε Χώρα μας διπλασιάστηκε και οι Έλληνες κατέπληξαν την ανθρωπότητα με την αγωνιστικότητα, την εθελοθυσία, με τον ακράτητο εθελοντισμό και με την πίστη τους στα ιδανικά της φυλής μας. Μεταξύ των πολλών και λαμπερών επάθλων εκείνου του ιερού ξεσηκωμού ήταν και η απελευθέρωση του μεγαλύτερου τμήματος της Ηπείρου, που επισφραγίστηκε με την εκπόρθηση του Μπιζανίου και τη θριαμβευτική είσοδο των Ελλήνων ελευθερωτών στην Πρωτεύουσα της Ηπείρου, τα θρυλικά Γιάννινα, την 21η Φεβρουαρίου 1913, πριν από 99 χρόνια.

Ο θρίαμβος των Ελλήνων Στρατιωτών, των Ελλήνων Εθελοντών και Ελληνίδων εθελοντριών από όλη την Ήπειρο, από όλη την Ελλάδα και από όλο τον κόσμο, ήταν καρπός της ομοψυχίας, της ομόνοιας και της αγωνιστικότητας της τότε Πολιτειακής, Πολιτικής, πνευματικής και στρατιωτικής ηγεσίας του τόπου μας. Αυτή η συγκροτημένη, συντονισμένη και ομονοούσα ηγεσία, με το παράδειγμά της ενέπνευσε τους Έλληνες και αναπτέρωσε το αγωνιστικό φρόνημα και τις άλλες αρετές του λαού μας, που λόγω των προηγούμενων ταπεινώσεων και των εσωτερικών αντιθέσεων, ληθαργούσαν στις αρχές του 20ου αιώνα.

Βασικοί συντελεστές αυτής της ανάτασης των ψυχών των Ελλήνων ήταν τόσο η Πολιτειακή ηγεσία υπό τον Αρχιστράτηγο-Διάδοχο Κωνσταντίνο, όσο και η Πολιτική υπό τον Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο. Παρών συνεχώς ο πρώτος στα πεδία των μαχών, παρών και ο δεύτερος στις δύσκολες καμπές του πολέμου εκείνου. Με την παρουσία τους ενέπνεαν και ενθάρρυναν τους αγωνιζόμενους γινόμενοι αυτόπτες μάρτυρες και θαυμαστές του ηρωισμού και της αυταπάρνησής τους. Μακάρι, σε όλες τις δύσκολες στιγμές του εθνικού μας βίου, σε όλες τις εθνικές μας προσπάθειες οι ηγεσίες μας να αίρονταν στο ύψος εκείνων των ηγεσιών, στο ύψος εκείνων των μεγάλων στιγμών. Θα αποφεύγαμε σίγουρα πολλές από τις παλαιές, αλλά και από τις τελευταίες ταπεινώσεις.

Κάτω από άξιες ηγεσίες ο Ελληνισμός θριαμβεύει. Αγνίζεται γενναία για τα ιδανικά της φυλής και μεγαλουργεί. Αξίζει να αναφερθούμε εδώ σε δυο μόνο από αμέτρητα παραδείγματα εθελοθυσίας των Ελλήνων υπέρ της πατρίδας τους.

Στο πρώτο πρωταγωνιστεί ο 52χρονος εθελοντής Λορέντζος Μαβίλης, ποιητής και Βουλευτής. Την 28η Νοεμβρίου του 1912 πέφτοντας ηρωικώς σε ύψωμα του Δρίσκου, αγναντεύοντας τα Γιάννινα πρόλαβε να ψιθυρίσει στον ελαφρότερα τραυματισμένο, Αλέξανδρο Ρώμα, πρώην Πρόεδρο της Βουλής και Υπουργό, τούτα τα γεμάτα φιλοπατρία λόγια: «Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα είχα τη μεγάλη τιμή να πεθάνω για την Ελλάδα»! Και ο Πρόεδρος της Βουλής Ρώμας, επίσης εθελοντής και συμπολεμιστής του, κλείνοντάς του με σπαραγμό τα μάτια απάντησε με λυγμούς: «Αγαθή η μοίρα σου, λοχαγέ Μαβίλη». Ο Μαβίλης ήταν και έφεδρος λοχαγός, μπαρουτοκαπνισμένος!

Στο δεύτερο εκπλήσσει ο ηρωισμός του νεαρού ανθυπολοχαγού Σπ. Καλλάρη, αλλά και η μεγαλοσύνη της ψυχής του πατέρα του, στρατηγού Κων/νου Καλλάρη. Ο Ανθυπολοχαγός με υψηλότατο πυρετό ήταν κλινήρης στη σκηνή του, όταν στη Μανωλιάσσα διεξάγονταν μάχες λυσσωδέστατες και αμφίρροπες. Μαθαίνοντας ότι ο λοχαγός του και οι λοιποί αξιωματικοί του λόχου έπεσαν στο πεδίο της μάχης και ο ακέφαλος και ασυντόνιστος λόχος του κινδύνευε να χάσει τις θέσεις του, παρουσιάζεται στο στρατηγό πατέρα του και του ζητάει επίμονα να αναλάβει προσωρινά και για εκείνες μόνο τις στιγμές τη διοίκηση του λόχου. Ο στρατηγός-πατέρας ικανοποιεί αμέσως το αίτημά του και ο νεαρός αξιωματικός σπεύδει στην πρώτη γραμμή, ανασυντάσσει το λόχο, επιτίθεται με νεανική ορμή, ανακαταλαμβάνει τις θέσεις του λόχου και προελαύνει. Όμως, επάνω στον ενθουσιασμό και τον πανηγυρισμό της νίκης, ένα εχθρικό βόλι τον βρίσκει στο μέτωπο και του κόβει το νήμα της ζωής.

Ο τραγικός πατέρας σπεύδει στη σκηνή, όπου είχε μεταφερθεί ο νεκρός γιος του, στέκεται προσοχή, χαιρετά, σκύβει και σκουπίζει με το χέρι του το ματωμένο μέτωπο του γιου του, τον ασπάζεται και λέγει:

«Η ημέρα αυτή, παιδί μου, είναι ημέρα δυστυχίας για τον πατέρα και ημέρα ευτυχίας για το στρατηγό… Ανθυπολοχαγέ Καλλάρη, εξετέλεσες ως Έλλην αξιωματικός λαμπρά το καθήκον σου. Εύγε! Αιωνία η Μνήμη σου, παιδί μου…».
Και αφού έδωσε οδηγίες για την ταφή του, έσπευσε στις πρώτες γραμμές του πολέμου διευθύνοντας ο ίδιος επιτυχώς την κρισιμότερη, ίσως, μάχη του Μπιζανίου. Το βράδυ κλείστηκε στη σκηνή του και μόνος του έκλαψε ως πατέρας, αφού ως Έλληνας στρατηγός είχε κάνει το χρέος του.

Αυτή η δύναμη, αυτή η αυταπάρνηση και αυτές οι αρετές φωλιάζουν ανέκαθεν στην ψυχή του Έλληνα. Κάθε φορά που η ηγεσία μας μπορεί να τις εκμαιεύει, να τις αναδεικνύει και να τις αξιοποιεί δημιουργικά, μεγαλουργούμε προκαλώντας το θαυμασμό της ανθρωπότητας.


Αυτά τα μηνύματα και αυτά τα διδάγματα έρχονται από το Μπιζάνι και τα Γιάννινα, αλλά και από τη μακραίωνη Ιστορία μας. Αρκεί να τα λαμβάνουν οι ηγεσίες μας, να τα κατανοούν και να τα αξιοποιούν.



Μόνο έτσι θα μπορούμε οι Έλληνες να τραγουδούμε το αντίστοιχο τραγούδι της επιτυχίας μας, όπως και τούτο, το επετειακά επίκαιρο:
«Τα πήραμε τα Γιάννινα
μάτια πολλά το λένε
όπου γελούν και κλαίνε».

Στη συνέχεια με επικεφαλής τον Δήμαρχο της πόλης οι συμπατριώτες μας παρέστησαν στο ηρώο, όπου εψάλει από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Περιστερίου δέηση υπέρ των ηρωικώς πεσόντων στις μάχες για την απελευθέρωση της πατρώας γης.




Ο Πρόεδρος της Ένωσης κ. Βασίλειος Τζούμας και ο Δήμαρχος της πόλης κ. Ανδρέας Παχατουρίδης κατέθεσαν στεφάνι, τιμώντας όλους τους Έλληνες και φιλέλληνες αγωνιστές της περιόδου 12 - 13.



Ακολούθησε δεξίωση όλων των καλεσμένων στην αίθουσα τελετών του Δημαρχιακού Μεγάρου με εκλεκτές ηπειρώτικές πίτες και τσίπουρο, ευγενή χορηγία της εταιρείας θρεπτικών Προϊόντων ΓΙΩΤΗΣ Α.Ε.

Παρέστησαν και τίμησαν την εκδήλωση ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Περιστερίου κ.κ Χρυσόστομος, ο Δήμαρχος Περιστερίου κ. Ανδρέας Παχατουρίδης, ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου κ. Κώστας Καράμπελλας ,οι Αντιδήμαρχοι Περιστερίου κ.κ. Μαίρη Τσώτα, Παναγιώτης Λύκος , Πολυξένη Κορόγιαννη, οι Εντεταλμένοι Δημοτικοί Σύμβουλοι κ.κ. Σάκης Ζορπίδης , Στυλιανός Κανέλλος, Μιχάλης Κακλαμάνος, ο Διαμερισματικός Σύμβουλος κ. Σάββας Ανδρεάδης, ο συμπατριώτης μας δημοσιογράφος κ. Χαράλαμπος Αρτινός και εκπρόσωποι του τοπικού τύπου.

Πράξη ηρωική και πένθιμη

Ανοιχτή επιστολή προς παραιτηθέντα βουλευτή κ. Παύλο Στασινό

Αγαπητέ Παύλο

Η παραίτησή σου από το βουλευτικό αξίωμα, με το οποίο σε τίμησε ο λαός της Άρτας, ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ ή μη, ήταν ηρωική, αλλά και πένθιμη συγχρόνως.
Η ενέργεια και η στάση σου σίγουρα σε τιμούν γιατί προτίμησες ν΄αποσυρθείς απ΄τον πολιτικό στίβο αρνούμενος να υποκύψεις στο εκβιαστικό πρόσταγμα της κομματικής πειθαρχίας που απαίτησε ο με ημερομηνία λήξης επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ κ. Γεώργιος Αν. Παπανδρέου προκειμένου να ψηφιστεί η απεχθέστερη νέα δανειακή σύμβαση, ή και δεύτερο μνημόνιο αποκαλούμενη, με τους δυνάστες του ελληνικού λαού Ευρωπαϊκή Ένωση, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Αποχώρησες προστατεύοντας την τιμή, την υπόληψη και την αξιοπρέπειά σου, καθώς και το αναφαίρετο δικαίωμά σου στην ανεξαρτησία και την ελεύθερη βούληση, τις οποίες προσπάθησε να σου στερήσει η «κομματική πειθαρχία», ή κατ΄άλλους η κομματική καμαρίλα. Στην οποία χρεώνονται ο ωμός εκβιασμός,, βαθιά αντισυνταγματικός, αντιδημοκρατικός, και αναχρονιστικός αφού απαιτεί από σκεπτόμενους, έντιμους και σοβαρούς ανθρώπους να μετατραπούν και να συμπεριφερθούν ως άβουλα και άλογα όντα. Απαιτήσεις και εκβιασμοί που προσβάλλουν τους εκπροσώπους του Έθνους και κάθε έννοια και λογική σε διαφορετική άποψη, γνώμη και απόφαση. Προσβάλλουν επίσης κάθε ελεύθερη κρίση και αντίληψη, προσωπικότητα, ελευθερία κινήσεων και πράξεων, δηλαδή όλα αυτά που είναι σεβαστά, καθόλα αποδεκτά και προστατεύονται από το Σύνταγμα, τη Δικαιοσύνη, Διεθνείς οργανισμούς και πρακτικές.
«Κομματική πειθαρχία» που ερμηνεύεται ως απόπειρα και πράξη χειραγώγησης της σκέψης, της διαφοροποίησης, της ελεύθερης έκφρασης και που ακυρώνει κάθε ψηφοφορία, συνταγματική και δημοκρατική διαδικασία που λαμβάνει χώρα υπό τις παραπάνω επισημάνσεις και της απειλής διαγραφής όσων έχουν το θάρρος και τη διαφορετική άποψη να αποστασιοποιηθούν από την επίσημη γραμμή του κόμματος, τις αντιλήψεις, τη νοοτροπία, ακόμη και τα ιδιοτελή συμφέροντα κάθε «αρχηγού».
Υπό αυτήν την έννοια η παραίτησή σου, με την οποία διαχωρίζεις τη θέση σου από τέτοιες πρακτικές και νοοτροπίες, ήταν πράγματι ηρωική και αξίζεις θερμών συγχαρητηρίων.
Όμως, όμως αγαπητέ Παύλο ήταν και πένθιμη συγχρόνως. Αυτό πιστεύω. Γιατί λυπήθηκα στο έπακρο από την παραίτησή σου. Και τούτο γιατί άνθρωποι όπως εσύ, εργατικοί, τίμιοι και μαχητικοί στο πλευρό στο πλευρό των συμπολιτών τους οφείλουν να στέκουν ανυποχώρητοι στα μετερίζια, εκεί όπου τους ορίζουν οι ψηφοφόροι τους, όπως ορίζουν οι Θερμοπύλες. Όχι αποκλειστικά και στο κόμμα τους. Άνθρωποι σαν και σένα και ειδικά οι εκπρόσωποι του Έθνους πρέπει να παραμένουν ακλόνητοι στις θέσεις τους, ιδιαίτερα μέσα στο Εθνικό Κοινοβούλιο όπου βρίθουν οι σανίδες, οι φελλοί, οι διαπλεκόμενοι, οι ανεγκέφαλοι και ανεπάγγελτοι, οι… κληρονομικώ δικαίω πριγκίπισσες και πριγκιπόπουλα, λειτουργώντας ως κυματοθραύστες στις κάθε λογής επιθέσεις που δέχεται εκ των έσω ο λαός μας από τους ντόπιους και αλλοδαπούς δυνάστες.
Δυνάστες και συμφεροντολόγοι που βλάπτουν ανήκεστα τη ζωή, την οικονομία, το παρόν και ντο μέλλον του ελληνικού λαού και της χώρας.
Λυπάμαι ειλικρινώς για την απουσία σου από τη Βουλή των Ελλήνων και θα ήθελα μεταξύ του διλήμματος της παραίτησης ή της διαφοροποίησης από τη «γραμμή» και τις «αρχές» του κόμματος με το οποίο εξελέγης να επιλέξεις το δεύτερο. Και να παραμείνεις στα έδρανα του Κοινοβουλίου υπερασπιζόμενος, όπως έπραξες μέχρι τώρα, τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα του ελληνικού λαού και των ψηφοφόρων σου που σε τίμησαν.
Θωρώ πως αυτό θα το εκτιμούσαν περισσότερο οι συμπολίτες μας της Άρτας και δεν θα το θεωρούσαν ως αποστασία. Και αυτό το πιστεύω για δυο λόγους: Πρώτον γιατί δεν σε ψήφισαν μόνο οπαδοί του ΠΑΣΟΚ και δεύτερον επειδή πολλοί οπαδοί του ΠΑΣΟΚ το έχουν ήδη εγκαταλείψει. Κοντά σ΄αυτούς λοιπόν φρονώ πως έπρεπε να σταθείς, παραμένοντας στο πιο σημαντικό μετερίζι, το Εθνικό Κοινοβούλιο, ως γνήσιος, άδολος, ανιδιοτελής, τίμιος, αξιοπρεπής και μαχητικός εκπρόσωπός μας, όπως άλλωστε υπήρξες καθ΄όλη τη διάρκεια του βουλευτικού σου βίου.
Εύχομαι για… λίγο καιρό να ξαποστάσεις και να ξαναβρεθούμε και πάλι μαζί στις επάλξεις και όχι στους μπαξέδες για να ξαναχτίσουμε τη Νέα Ελλάδα.

Με εκτίμηση

Χαράλαμπος Γαλιάνδρας-Αρτινός

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΙΝΑΜΕ!

Της Άννας Γκάγκαλη

Η Άννα είναι μαθήτρια με καταγωγή από τη Βόρειο Ήπειρο. Πριν από κάποιους μήνες, άρθρο της είχε προκαλέσει αίσθηση κάνοντας το γύρο του διαδικτύου

Πριν 99 χρόνια η Ιταλία σε συνεργασία με τις Μεγάλες Δυνάμεις αποφάσισε να δημιουργήσει ένα τεχνητό κρατίδιο(Αλβανία) με τον εξής σκοπό: να εμποδίσει την Ελλάδα να επανέρθει στα φυσικά της σύνορα ( εντός αυτής και η νότια Ιταλία, Βερόνα- Σικελία, στην οποία κυριαρχούν ακόμα οι ελληνικές παραδόσεις και η αρχαία ελληνική διάλεκτος). Δεν φτάνει που ήθελαν τη δημιουργία αυτού του ανυπάρκτου τεχνητού κρατιδίου, αλλά...........αφαίρεσαν και από την ελληνική επικράτεια 28 επαρχίες (Κορυτσά, Χιμάρα, Αγίους Σαράντα, Αργυρόκαστρο, Δέλβινο, Πρεμετή, Πόγραδετς, Τεπελένι, Κολωνία, Λεσκοβίκι, Ερσέκα, Μοσχόπολη, Αυλώνα, Απολλωνία).
Οι Ηπειρώτες όμως, δεν άντεξαν αυτή την αδικία, στις 17 Δεκεμβρίου ύστερα από 3 μήνες αποφάσισαν να εφαρμόσουν στην πράξη το άσμα που είχε πει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης το 1821 « αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις μόνος σου πάρτην αν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις!!».

Στον τίμιο αγώνα τους, δεν απουσίασε ο ελληνισμός (Μακεδόνες, Πελοποννήσιοι, Κρητικοί, Μεσήνιοι, Αρκάδες, Μανιάτες και από άλλα μέρη της Ελλάδας) και έδωσαν βροντερό παρόν για την ένωση της ιδιαίτερης μας πατρίδας με τον εθνικό της κορμό, τη μητέρα Ελλάδα. Δυστυχώς, τις τελευταίες δεκαετίες, από τα ιστορικά γεγονότα που διδάσκονται στα βιβλία της Ιστορίας, αφαιρέθηκαν τα κείμενα που αναφέρονταν στην Βόρειο Ήπειρο, για να μην δημιουργηθούν εντάσεις ανάμεσα στις σχέσεις των δύο χωρών που ποτέ δεν ήταν καλές.

Η ελληνική κυβέρνηση λοιπόν, υποχρεώθηκε να υποκύψει, δηλώνοντας πως αποδέχεται την υπόθεση αυτή, με τις προϋποθέσεις στο να μπορούν οι κάτοικοι αυτής της αλύτρωτης πατρίδας να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα όπως και την εκπαίδευση των Βορειοηπειρωτικών αυτών περιοχών.

Στο τέλος του Δεκεμβρίου 1913, ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ελευθέριος Βενιζέλος μετά την επιστροφή του στην Αθήνα από το Βουκουρέστι, παρευρέθηκε στην Γενική Συνέλευση των Ηπειρωτών στην οποία του ζητήθηκε να πεί τα αποτελέσματα από τις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Μέρος της απάντησης του με ιδιαίτερο νόημα είναι η εξής:
« Η σύμφωνος απόφασις της Ευρώπης καταδικάζει το Ελληνικότατον της Ηπείρου τμήμα εις αποκοπήν από της Μεγάλης Πατρίδος (…) »

Την ίδια περίοδο ο ταγματάρχης Σπύρος Σπυρωμήλιος ο σταυραετός της Χιμάρας, μη θέλοντας να παραδώσει την ελληνικότατη αυτή περιοχή στους Αλβανούς, στις 9 Φεβρουαρίου ανακήρυξε την αυτονομία της . Αξίζει να αναφέρω ένα μέρος της το οποίο μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, διότι το μέρος αυτό από τον λόγο του, είναι και θα είναι ένα αιώνιο «γιατί;» Μία κραυγή δυσαρέσκειας που διαπράττεται ακόμα και στις μέρες μας εις βάρος του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
« Δεν ενωνόμαστε με την Ελλάδα; Δεν θα αποτελέσουμε όμως μέρος του Αλβανικού Βασιλείου. Θα μείνουμε ΕΛΛΗΝΕΣ έχοντας την θρησκεία, τα γράμματα και τη γλώσσα των πατέρων μας. (…) Ο Ελληνικός στρατός που πρόκειται να αποχωρήσει θα θεωρείται πάντα ο εθνικός μας στρατός, τον οποίο θα περιμένουμε πάντα ως ελευθερωτή»

Μόνο από αυτές τις λίγες φράσεις φαίνεται ο πατριωτισμός και η προσφορά του ανθρώπου αυτού για την πατρίδα!
Tον Μάρτιο του 1913, κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο, ο ελληνικός στρατός, μετά την νίκη στο Μπιζάνι, απελευθέρωσε τα Ιωάννινα. Η Χιμάρα ήταν ήδη υπό ελληνικό έλεγχο από τις 5 Νοεμβρίου 1912, από τον μεγάλο αυτό υπηρέτη του Ελληνικού έθνους. Στο τέλος των Βαλκανικών πολέμων οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έλεγχαν την περιοχή που μετέπειτα ονομάστηκε Βόρεια Ήπειρος. Την ίδια περίοδο, στις 28 Νοεμβρίου, στην Αυλώνα, ανακηρύχθηκε από τους Αλβανούς η ανεξαρτησία της Αλβανίας, υπό την ευλογία της Ιταλίας και του Βατικανού.

Στις 16 Φεβρουαρίου 1914 σχηματίζεται η προσωρινή κυβέρνηση της Αυτόνομης Πολιτείας Βορείου Ηπείρου με πρόεδρο τον Γεώργιο- Χρηστάκη Ζωγράφο. Παρευρέθηκαν εκπρόσωποι και από τις 28 επαρχίες, συμφώνησαν οι 27 για ανεξαρτησία και αυτονομία. Η μόνη που διαφώνησε ήταν η Χιμάρα στην οποία κατά την ομιλία της βροντοφώναξαν: «Εμείς πολεμήσαμε και δώσαμε την ζωή μας για ένωση με την μητέρα Ελλάδα!» και κατά την αποχώρηση τους από την συνέλευση φώναξαν: «Ένωσις ή θάνατος!» και αποχώρησαν. Έτσι στις 17 Φεβρουαρίου υψώνεται η σημαία της αυτόνομης Βορείου Ηπείρου στο Αργυρόκαστρο.
Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης σε αυτήν την κίνηση; Δυστυχώς δεν στάθηκε αλλά μάλλον αντιστάθηκε, δίνοντας εντολή στην φρουρά του Αργυροκάστρου έτσι ώστε να μην ανυψωθεί η σημαία!!!
Λίγο αργότερα, 17 Μαΐου 1914 υπογράφθηκε το πρωτόκολλο της Κέρκυρας με το οποίο τερματίστηκαν οι ένοπλες συγκρούσεις και αναγνωρίστηκε η αυτονομία της Βορείου Ηπείρου. Στην ουσία όμως το πρωτόκολλο της Κέρκυρας δεν τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή διότι το καλοκαίρι του 1914 κηρύχθηκε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να ανακαταλάβει τα εδάφη της Βορείου Ηπείρου. Ήταν φυσικό όμως οι Ιταλοί να ανησυχήσουν με αυτήν την κίνηση και έτσι εκμεταλλεύτηκαν την κήρυξη του πολέμου. Η συμφωνία που υπογράφθηκε στις 26 Απριλίου 1915 στο Λονδίνο προβλεπόταν η δημιουργία του αυτόνομου αλβανικού κράτους από τους Ιταλούς. Την 10η Αυγούστου 1916, τα ιταλικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν κοντά στους Αγίους Σαράντα . Στις περιοχές της Ηπείρου που κατέλαβαν οι Ιταλοί, ίδρυσαν αλβανικά σχολεία και παρότρυναν τους Ηπειρώτες να στέλνουν τα παιδιά τους σε αυτά και όχι στα ελληνικά! Έτσι με τις ανθελληνικές ενέργειες των Ιταλών, ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός δέχτηκε δοκιμασίες οι οποίες διαρκούν ως τις μέρες μας.

Αρχικά, το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα φαινόταν πως σύντομα θα έβρισκε κάποια οριστική λύση, αλλά τελικά απομακρυνόταν μέρα με την μέρα από το παρασκήνιο. Δυστυχώς στα μέσα του 1920 λόγο του αντικεμαλικού αγώνα στην Μικρά Ασία, το Βορειοηπειρωτικό εγκαταλείφθηκε στην τύχη του. Στις 27 Ιουλίου 1920 στην Συνθήκη των Σεβρών δεν συμπεριλήφθη το ζήτημα της Βορείου Ηπείρου. Ακολούθησε και η ήττα του Ελευθέριου Βενιζέλου και η φυγή του στο εξωτερικό διέγραψαν οριστικά τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.

Φτάνοντας σήμερα 98 χρόνια μετά, το ζήτημα της Βορείου Ηπείρου παραμένει ακόμα κλειστό. Όλο και περισσότερες απόπειρες αφανισμού των Βορειοηπειρωτών πράττει η γειτονική μας χώρα, Αλβανία. Ως Βορειοηπειρώτες, δεν είμαστε ενωμένοι όπως θα έπρεπε. Όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότεροι δηλώνουν απών είτε από συγκεντρώσεις που γίνεται για την ανασυγκρότηση μας, είτε γενικότερα από την όλη κατάσταση στην πατρίδα μας.
Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε λοιπόν; Η άσκηση πιέσεων μέσω διεθνών οργανισμών θα ήταν μια πολύ καλή λύση, και με την πάροδο του χρόνου και τη συνεχή πίεση, θα τους οδηγήσουν στο να συμμορφωθούν με τους κανόνες για το Διεθνές Δίκαιο. Δεν είναι πολύς καιρός που πέρασε από την αυτονόμηση του Κοσσυφοπεδίου. Γιατί το πέτυχαν; Ο πληθυσμός λοιπόν κινητοποιήθηκε και έκανε γνωστό το ''πρόβλημα'' του!
Είναι ώρα να ξυπνήσουν επιτέλους αυτοί που ψηφίζουμε. Ο Ελληνισμός δεν αντέχει άλλη συρρίκνωση. Μέσα σε ενενήντα χρόνια έχουμε χάσει ένα πολύ μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, περισσότερο και από εκείνο της τουρκοκρατίας. Πρέπει λοιπόν να απευθυνθούμε στον ΟΗΕ και να ζητήσουμε την εφαρμογή των Συνθηκών, στους διεθνής οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προπάντων στην αλβανική κυβέρνηση, προς την οποία έχουμε πολλά να πιέσουμε.
Εάν μία μειονότητα αποφασίσει να αγωνιστεί δυναμικά, τότε θα γίνει γνωστή και θα μπορεί να αγωνίζεται με την πιθανότητα της επιτυχίας. Εάν όμως παραμείνει σε μία ειρηνική κατάσταση τότε το μόνο που θα καταφέρει είναι να αφανιστεί!


http://borioipirotis.blogspot.com

Μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε…

Απουσιολόγιο βουλευτών από την «Πίτα του Ηπειρώτη»

Του Χαράλαμπου Γαλιάνδρα-Αρτινού

Αργύρης Βαγγέλης, απών
Παντούλας Μιχάλης, απών
Οικονόμου Θανάσης, απών
Τασούλας Κώστας, απών
Καλογιάννης Σταύρος, απών
Κατσούρας Χρήστος, απών
Τσουμάνης Δημήτρης, απών
Παπασιώζος Κώστας, απών

Οκτώ, οι παραπάνω, από τους 11 βουλευτές που εκλέγονται στους 4 νομούς της Ηπείρου, αλλά και άλλοι που εκλέγονται σε άλλες εκλογικές περιφέρειες της χώρας μας, απόδημοι, γαμπροί και σώγαμπροι δεν παραβρέθηκαν, «λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων», ως συνηθίζεται να επικαλούνται, στη μεγάλη γιορτή των συμπατριωτών μας «Πίτα του Ηπειρώτη», που διοργάνωσε η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, την Κυριακή, 5 Φεβρουαρίου.Βεβαίως μπορεί να είχαν τους λόγους τους που απουσίαζαν, για τους οποίους εικάζω πως δεν είχαν καμία σχέση με… ανειλημμένες υποχρεώσεις.

Και στο κατω-κάτω τόσο σημαντικές ήταν αυτές, ημέρα αργίας, που τις προτίμησαν έναντι της τιμητικής παρουσίας τους στην εκδήλωση των συμπατριωτών τους, απόδημων και γηγενών, που τους τιμούν με τη ν ψήφο τους;Ίσως είχαν κάτι να φοβηθούν και γι΄αυτό δεν εμφανίστηκαν. Αν είναι έτσι, πρώτον αποδεικνύουν την ενοχή τους για τη στάση και την ανυπαρξία τους σε μεγάλα εθνικά και τοπικά θέματα και δεύτερον μας προσβάλλουν ανενδοίαστα, όχι με την απουσία τους, αλλά γιατί ως Ηπειρώτες δεν χαρακτηριζόμαστε ως βίαιοι πολίτες, . Άρα τι είχαν να φοβηθούν και απείχαν; Μήπως δεν εμφανίστηκαν προκειμένου να μην πάρουν θέση και δεσμευτούν έναντι μελλοντικών, ύπουλων χτυπημάτων σε βάρος των Ηπειρωτών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών μας; Θα δείξει.Από την κορυφαία εκδήλωσή μας απουσίαζε και ο συμπατριώτης Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας. Δικαιολογημένα, ίσως, εξαιτίας της τρόικας, του PSI, της νέας δανειακής σύμβασης και του συμβουλίου των αρχηγών. Αλλά ας μην ξεχνάμε πως ο ίδιος δεν έχει πλέον ανάγκη ψήφων, αφού ούτως ή άλλως τους απώλεσε πριν από χρόνια.Αυτό όμως που αντιλήφθηκαν οι Ηπειρώτες και άκουσα να το συζητούν, είναι η βροντερή απουσία τους και η απόφασή τους να μην παραβρεθούν κοντά μας, αφιερώνοντας μία ώρα από τον πολύτιμο, δεν αντιλέγω, χρόνο τους προκειμένου να μας αποδεχθούν και ανεχθούν, όπως άλλωστε πράττουμε κι εμείς επί 4 χρόνια ή και πιο πολλά. Ας είναι όμως. Μην εμφανιζόμαστε ως απόλυτοι και σκληροί εναντίον όλων όσων απουσίαζαν. Και τούτο γιατί κάποιους απ΄αυτούς μπορεί να υπήρξε σημαντικός λόγος, όπως κάποια έκτακτη ανάγκη. Σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορούμε να δεχτούμε τη δικαιολογία των…ανειλημμένων υποχρεώσεων που επικαλέστηκαν ορισμένοι.Στους απόντες συγκαταλέγονται και πολλοί πολιτευτές και πρώην υπουργοί, με πρώτον τον κ. Αντ. Μπέζα, ο οποίος πρόσφατα βγήκε από τη… σιγή ιχθύος που κρατούσε, προϊόντος του χρόνου βεβαίως και της δημοσκοπικής προέλασης της Νέας Δημοκρατίας. Εξαίρεση, απ΄όσους εντοπίσαμε, οι Αντ. Φούσας, Ελ. Ζαγορίτης, Σ. Τζουμάκας και Π. Βασιλάκης.Πάντως, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν μας πολυέλλειψαν. Το κενό τους κάλυψαν με το παραπάνω ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Αλ. Καχριμάνης και οι δήμαρχοι Άρτας, Πρεβέζης, Κεντρικών Τζουμέρκων, Πωγωνιανής και Ζαγορίου κ. Ι. Παπαλέξης, Χρ. Μπαϊλης, Χρ. Χασιάκος, Κ. Καψάλης και Γ. Παπαναστασίου.Με την παρουσία τους μας τίμησαν επίσης ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης κ. Π. Οικονόμου, οι εκπρόσωποι των κομμάτων κ. Απ. Κακλαμάνης, ΠΑΣΟΚ, Ευγενία Τσουμάνη, ΝΔ, Μπ. Αγγουράκης, ΚΚΕ, Β. Πριμικύρης, ΣΥΡΙΖΑ και οι βουλευτές Π. Στασινός, Δ..Τσιρώνης, Β. Παπαχρήστος, Δ. Παπαδημούλης, Π. Μελάς, Π. Κουρουμπλής, Γ. Τραγάκης, Αν. Νεράτζης και Κ. Γείτονας.Αυτά γιατί τα γραπτά μένουν και με πολλές ευχαριστίες σε παρόντες και απόντες. Ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη αν ξέχασα κάποιον ή τον ενέταξα στην πρώτη ή τη δεύτερη κατηγορία. Θα ήθελα όμως να υπενθυμίσω πως… έχει ο καιρός γυρίσματα για όλους μας και πως.. κοντός ψαλμός αλληλούια.
Από: EPIRUSGATE

Επιστολή Γιάννη Παπαδόπουλου προς Αννα Διαμαντοπούλου

Τετάρτη, 08 Φεβρουάριος 2012 13:08

Προς την Υπουργό παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κα Αννα Διαμαντοπούλου, τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και του Ελληνικού Κοινοβουλίου

«Αγαπητή» κυρία

Σας απευθύνω την επιστολή μου αυτή και σας υπόσχομαι να μην αναφέρω ούτε μία φορά τις λέξεις ευθύνη, υπευθυνότητα και όλα τα συνώνυμά τους μια και πιστεύω ότι έτσι δεν θα προσβάλω τόσο εσάς όσο και τους ομοίους σας στο υπουργικό συμβούλιο καταλογίζοντας την παντελή απουσία της εννοίας απέναντι στον Ελληνικό λαό και τους Έλληνες της διασποράς. Γεννήθηκα, μεγάλωσα, σπούδασα, ζω και εργάζομαι στο Βέλγιο. Οι γονείς μου έφυγαν για να αντιμετωπίσουν μία κατάσταση σαν και αυτή που ξαναφέρατε την Ελλάδα. Έφυγαν παίρνοντας μαζί τους την αγάπη τους για το τόπο που τους ανέστησε και τις όποιες αποταμιεύσεις, που με στέρηση εξασφάλισαν από τη δουλειά τους, τις ξαναγύρισαν εκεί. Σήμερα μας θυμηθήκατε ακόμη μία φορά όπως στις παραμονές των εκλογών όχι για να πάρετε την ψήφο μας πουλώντας φρούδες ελπίδες και υποσχέσεις όπως κάθε φορά αλλά για να μας επιτιμήσετε και να μας θυμίσετε ότι η αγάπη μας για την Ελλάδα πρέπει να πληρώνεται.

Η δική μου γενιά ήταν υπερήφανη που έμαθε την ελληνική γλώσσα, έστω και την περίοδο της χούντας. Σήμερα με τις διαχρονικές αλχημείες σας, νομικές και οικονομικές, μας κάνετε ακόμη μία φορά, να σας συγκρίνουμε, να μετανιώνουμε και να ντρεπόμαστε που στηριζόμενοι στη ψήφο μας γίνατε χειρότερη από αυτούς.

«Αγαπητή» κυρία

Οι αρμόδιοι ελληνικοί φορείς στο Βέλγιο μας ανακοίνωσαν ότι πρέπει, εμείς οι γονείς των μαθητών της μητρικής γλώσσας, να πληρώνουμε το ενοίκιο των αιθουσών στα βελγικά σχολεία που διδάσκονται τα παιδιά μας την Ελληνική γλώσσα δύο φορές την εβδομάδα και που για κάθε τάξη το ενοίκιο ανέρχεται στο ποσόν των 715€ το χρόνο. Με τον συνηθισμένο εκβιαστικό τρόπο, μας λέτε ούτε λίγο ούτε πολύ πληρώστε ή αφελληνιστείτε. Και δεν ξέρουμε τι μας περιμένει ακόμη και που θα μας οδηγήσει το καταστροφικό σας μένος.

Δεν είναι ξετσιπωσιά να ζητάτε τώρα από εμάς να πληρώσουμε το κόστος αυτό που είναι αποτέλεσμα της ανικανότητάς σας, όταν τα κόμματά σας συνεχώς ανεβάζουν τα ποσά της κρατικής χρηματοδότησης ποσά που υπερψηφίζονται ομόφωνα, όταν τα κόμματά σας δανειοδοτούνται έτσι όπως δανειοδοτούνται, αγνοώντας παντελώς την αφυδατωμένη οικονομία μας όταν τζιράρετε τις οικονομίες των εργαζομένων από τα ασφαλιστικά τους ταμεία ποσά που μαζεύτηκαν με το μόχθο τόσων χρόνων και όταν η διαφθορά που επωάσατε αντιμετωπίζεται με θωπείες;

Εμείς λοιπόν, που έχουμε ακόμη φιλότιμο, θα προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας τη στέγαση των μαθημάτων της γλώσσας μας όχι γιατί είμαστε πλούσιοι ή φτωχοί, αλλά γιατί είμαστε διαφορετικοί, υγιείς θα έλεγα αφού δεν πάσχουμε από το μεταδοτικό μικρόβιο της σαπίλας. Προσωπικά θα ήθελα να μπορούσα να κάνω σε εσάς, στα μέλη του Υπουργικού συμβουλίου και τα μέλη της Βουλής των Ελλήνων δύο δώρα. Ένα ποίημα του Σόλωνα που σας παραθέτω και έναν καθρέφτη που θα κοιτάζεστε καθημερινά μπας και ξυπνήσουν οι συνειδήσεις σας. Κάνατε ότι είναι δυνατόν για να μη ξεφύγετε ούτε χιλιοστό από τα …αρχαία νάματα. Κοιτάξτε τον καθρέφτη και συγχαρείτε τον εαυτό σας.

Επιεικώς αγανακτισμένος
Γιάννης Παπαδόπουλος.
Από: Paramythia-online