«Ώδινεν … “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ”…»και στα Τζουμέρκα γεννήθηκε τέρας!...

Γράφει ο Χρήστος Αρ. Παπακίτσος

Ο «Καλλικράτης» έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία να διορθώσει τον «Καποδίστρια» και να εξομαλύνει κάπως τα όρια των Νομών, συνενώνοντας χωριά και κοινωνίες με κοινά εδαφικά, ιστορικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά ...
Αλλά, πώς να εφάρμοζαν λογικά, σωστά και αποδεκτά το «Σχέδιο Καλλικράτης» οι «εντολοδόχοι» του, μέσα από τα πολυτελή Γραφεία τους!... Αν είχαν λίγη φαντασία, λίγη ενημέρωση και προσωπική εποπτεία της περιοχής μας, δε θα ενέτασσαν τους Ραφταναίους, το Αμπελοχώρι, το Βαθύκαμπο, τους Χουλιαράδες και τα γύρω τους χωριά στο Δήμο «Βόρειων Τζουμέρκων», ενώ όλα τους βρίσκονται στα δυτικά των Τζουμέρκων και μερικά κάνουν ποδόλουτρο στην Παμβώτιδα!... Και το εξόφθαλμα ανεδαφικό: Ονόμασαν Βόρεια Τζουμέρκα και τα Κατσανοχώρια, από την Πλατανούσα μέχρι και το Ελληνικό και ίσαμε το Κουτσελιό!!! Όσοι ξέρουν λίγη γεωγραφία θα γελούν και μετά το θάνατό τους…Το «κοτσάρισμα» σ’ αυτά και των «Λακμοχωρίων» (Συρράκο, Καλαρρύτες, Ματσούκι), δεν διορθώνει την τσαπατσουλιά. Μόνο μια δικαιολογία μπορούν να επικαλεστούν οι εκτελεστές, οι κατακρεουργητές του Σχεδίου: Το ότι στο χάρτη της Ελλάδος ολόκληρη η Ήπειρος βρίσκεται βορείως της Αθήνας και βορειότερα της Πάρου…
Αλλά μήπως τα Κάψαλα, η Μεσούντα και το Τετράκωμο, ακόμη και το Βουργαρέλι, που εντάσσονται στο Δήμο «Κεντρικών Τζουμέρκων» έχουν καμιά σχέση με το κέντρο των ομώνυμων βουνών μας; Στις πλαγιές του ανατολικού τους άκρου βρίσκονται και με την Αργιθέα γειτνιάζουν. Τέτοιες «πεπονόφλουδες» πατάνε όσοι σχεδιάζουν επί χάρτου.
Ύστερα από αυτές τις διαπιστώσεις θα ήμουν πολύ αισιόδοξος αν είχα την απαίτηση να ληφθεί υπόψη κατά την υλοποίηση του Σχεδίου και το πρόβλημα της προσπέλασης των κατοίκων των Τζουμερκοχωρίων στις έδρες των Δήμων τους. Δεν είναι υποχρεωμένοι οι άνθρωποι του «Καλλικράτη» να γνωρίζουν τα κακοτράχαλα μονοπάτια της ορεινής μας περιοχής, ούτε να ρωτήσουν π. χ. τον Πρόεδρο της Κοινότητας Μελισσουργών σε πόσες ώρες φτάνει στο Βουργαρέλι (έδρα του Δήμου), που πέφτει ξέμακρα Εξήντα και πλέον χιλιόμετρα απέχει απ’ το χωριό του! Άλλωστε και να τον ρωτούσαν, τι να τους έλεγε ο άνθρωπος! Πού να μαντέψει εάν θα του έστηναν ή όχι καρτέρι στους κακοτράχαλους, χιονισμένους ή παγωμένους καρόδρομους της περιοχής μας οι Περιφήτες, οι Σκείρωνες, οι Προκρούστες ή οι Λαιστρυγόνες!...
Οι Δήμοι των Τζουμέρκων είναι κατεξοχήν ορεινοί. Θα μπορούσε να ισχύσουν και γι’ αυτούς, τους πάντοτε ξεχασμένους και πάντοτε «ριγμένους», τα μειωμένα πληθυσμιακά κριτήρια που ισχύουν για άλλες ορεινές περιοχές και για όλα τα νησάκια μας, και να ιδρυθεί στην περιοχή ένας ακόμη Δήμος. Έτσι θα είχαμε Δήμο Ανατολικών Τζουμέρκων, Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων και Δήμο Δυτικών Τζουμέρκων, για να μη θεωρούν (όσοι ξέρουν και όσοι θα μάθουν), αγεωγράφητους εκείνους που αποφασίζουν, ούτε να τους οικτίρουν, γιατί παθαίνουν «βέρτικο», ενώ πατάνε στη γη και δεν πετάνε στα σύννεφα… Εκτός, αν συμβαίνει και αυτό…
Εάν το Σχέδιο δε διορθωθεί, θα ταλαιπωρούνται εξοντωτικά οι διαχρονικά ταλαιπωρημένοι Τζουμερκιώτες, αγκομαχώντας να φτάσουν στα κέντρα που άλλοι θα αποφασίζουν γι’ αυτούς, χωρίς αυτούς!...
Φαίνεται ότι απ’ τον «Καλλικράτη» είχε κληρονομήσει την ξεροκεφαλιά και ο «Καποδίστριας» για τον οποίον, κατά την προ 12ετίας επικαιροποίησή του, έγραφα:
Λέν’, πως ο "Καποδίστριας" διάλογο δεν κάνει,
αφού μέσα απ’ τον τάφο του έγραφε το φιρμάνι:
"Να γίνουν όπως γράφω εγώ όλες οι συνενώσεις,
χωρίς στα σύνορα αλλαγές και δίχως διορθώσεις".
Τώρα, σπαζοκεφαλιάζω για να προσαρμόσω τους παραπάνω στίχους και στον προϋπάρξαντα και άρτι επικαιροποιηθέντα πρόγονό του, τον «Καλλικράτη». Βλέπετε, λείπει απ’ τον «ευλογημένο!» μια συλλαβή, ένα πάτημα, «μια μάνα και πολλά λαγκιόλια»!...