Μια βόλτα στη Λαμπανίτσα

Από τον Μιχάλη Πασιάκο
http://labastia.blogspot.com

Προχτές είχε καλό καιρό κι έτσι πήρα πάλι τα...βουνά!
Στόχος αυτή τη φορά η Λαμπανίτσα (σήμερα Ελαταριά)



Στη Λαμπανίτσα που κάποτε ήταν δυσπρόσιτη
μπορεί να φτάσει κανείς σήμερα άνετα αν πάρει την Εγνατία.
Πάνω από την Παραμυθιά, στον κόμβο του Ελευθεροχωρίου
στρίβουμε για Σαλονίκη.
Μόλις περάσουμε το χωριό στρίβουμε αριστερά για Λαμπανίτσα.
(Ελαταριά στις πινακίδες)Ο δρόμος είναι στρωμένος με άσφαλτο
αλλά χρειάζεται λίγη προσοχή ειδικά το χειμώνα.


Στο δρόμο για τη Λαμπανίτσα συναντάμε τη Σαλονίκη
(παλιά το Σαλονίκι.)


Λίγο πιο πάνω από τη στροφή προς Λαμπανίτσα βρίσκονται αυτά τα σπίτια
που με δυσκολία τα διακρίνεις από το χώρο...




Ερειπωμένο σπίτι στη Λαμπανίτσα


Το όμορφο αυτό σπίτι χτισμένο πάνω στα βράχια είναι χαρακτηριστικό της Λαμπανίτσας.


Τα έρημα μισογκρεμισμένα σπίτια του χωριού στη μέση του πουθενά, είναι μια όμορφη εικόνα.


Όμως το μεγαλείο της Λαμπανίτσας βρίσκεται στη φύση που περιτριγυρίζει τον οικισμό.
Νόμιζα ότι δεν βρισκόμουν στη Θεσπρωτία...


Είναι το μόνο χωριό που του ταιριάζει απόλυτα η μετονομασία του: Ελαταριά!


Η Λαμπανίτσα είναι χτισμένη μέσα στο λάκκο αλλά μερικά σπίτια σκαρφαλώνουν και πιο ψηλά...



Μια πρώτη λύση για κάποιον που δεν ξέρει τα μονοπάτια της περιοχής
είναι να ακολουθήσει τους χωματόδρομους που ξεκινάνε από το χωριό. Ο ένας αριστερά οδηγεί στην κορυφή (στις κεραίες) απ' όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει την υπέροχη θέα προς τη δύση...

Ο άλλος δρόμος οδηγεί προς τη Μίχλα. στον παλιό δρόμο Ηγουμενίτσα-Γιάννενα.
Οι δρόμοι αυτοί είναι για 4Χ4 και όχι για κανονικό αμάξι!
Περισσότερες πληροφορίες για τα μονοπάτια της περιοχής:
http://it.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=786506
από τον Λεωνίδα Τζάνη.








Στο δρόμο προς την κορυφή...







Η θέα από την κορυφή (ανάμεσα στο εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής και στις κεραίες)
Μπροστά τα στενά του Καλαμά και στο βάθος η Μουργκάνα.







Η μονή Παγανιών κάτω στα πόδια μου...





Στην άκρη του γκρεμού φύτρωναν μερικοί πανέμορφοι ξανθοί κρόκοι...






Αργά το απόγευμα φωτογράφισα τη θέση απ' όπου αγνάντευα τη θέα πάνω στην κορυφή του γκρεμού. Στο άλλο τόξο, η μονή των Παγανιών.






Άποψη της Χιονίστρας.





Βίσκο το λευκό (Ιξός, γκί)Πάνω στα έλατα της Λαμπανίτσας φωτογράφισα ένα αειθαλές παράσιτο με μυθικές αλλά και πραγματικές δυνάμεις:



Με τα κλαδιά του Ιξού η Περσεφόνη (η "δική" μας Φερσέφασσα)
άνοιγε τις πόρτες του Άδη.



Οι αρχαίοι το θεωρούσαν φάρμακο (Ο Θεόφραστος ο Ιπποκράτης, ο Πλίνιος και ο Παράκελσος)κατά της επιληψίας.
Οι νεότεροι χρησιμοποιούσαν την κολλώδη σάρκα του καρπού για να φτιάξουν τις περίφημες ξώβεργες και να πιάνουν μικρά πουλιά και τελευταία ως φάρμακο κατά του καρκίνου!



Στην Κελτική μυθολογία οι Δρυίδες την έκτη νύχτα μετά το χειμερινό και το θερινό ηλιοστάσιο μάζευαν με χρυσά δρεπάνια γκι από την ιερή βελανιδιά για τις τελετές τους.
Αυτές οι δοξασίες πέρασαν και στους Αγγλοσάξωνες οι οποίοι κρεμάνε κλαδιά με γκι στα σπίτια τους ιδιαίτερα τα Χριστούγεννα, κι έτσι το πήραμε κι εμείς εδώ
μαζί με τα στολισμένα έλατα και τον Αϊ Βασίλη της κοκα- κόλας.



Στη Λαμπανίτσα θα επανέλθω (Γιαραμπή επιτρέποντος)
γιατί εκτός από την ομορφιά του χωριού
και της ευρύτερης περιοχής
η πλούσια χλωρίδα των βουνών της θέλει πολύ ψάξιμο!

Video από τον Λεωνίδα Τζάνη
Ερημα Χωριά.... Λαμπανίτσα.wmv

Νόστος